If I should go tomorrow
It would never be goodbye,
For I have left my heart with you,
So don’t you ever cry.
The love that’s deep within me,
Shall reach you from the stars,
You’ll feel it from the heavens,
And it will heal the scars.
Duygular önemli. Kimin ne hissettiği, bunlar önemli...
Biz buradayken, beraberken, bir bağlantımız olduğunu düşündüm, Çok sevdik, geç uyuduk, geç uyandık Her yere beraber gidiyorduk Her sabah kahvaltıda bir yumurtalı sandviç paylaştık Harika olduğumuzu düşünüyorum, bizken, beraberken Sen akıllısın Eğlencelisin En iyi oda arkadaşı En iyi ortak En iyi meslektaş Sensin En çok sensin Hayatımda gördüğüm en güzel kadın Gülüşün beni her zaman mutlu edebilir. Hadi bakalım dünya bitti, hadi kapatıp gidelim, Depresyonda olabilirim üzgün olabilirim ama sana baktığımda Seninle konuştuğum zaman Sevdiğini duyduğumda, ve gülüşüne baktığımda Bana whatsapp'tan mesaj attığında Ve bana bir emoji gönderdiğinde Kalbim göğsümden fırlıyor gibi hissediyorum Sen en tanıdığım en iyi insansın, ve Leibniz haklıydı bu varolan evrenlerin en iyisi, ve Oğuz Atay o 500. Sayfadan itibaren ne anlatmaya çalışmış artık anlıyorum, seni tanımadan önce ağaçların çiçek açtığı ve yaprak döktüğü mevsimleri hep kaçırırmışım, gerçekten.
“Sensitive people should be treasured. They love deeply and think deeply about life. They are loyal, honest and true. The simple things often mean the most to them. They don’t need to change or harden. Their purity makes them who they are.”
— Unknown
Eternal Sunshine of the Spotless Mind
The fall of the damned. Sometimes we are the damned, unfortunately, we are human. And so damned...
Bu gün burada yapacağım konuşmada, sözün akıp gitmesini, kelimenin bir biri ardına gelip önündekini yok etmesini, ve sessizliği dilerdim. Yalnızlık ve kelimesizlik, ve ardında senin getirdiğin birliktelikle, bütün bu saçmalıklardan kaçmış olmayı dilerdim. Kelimelerin yokluğunda doymuştu yalnızlık, fakat kelimelerin yokluğuyla aynı zamanda ortadan kayboldu, sen benim yanımdayken. Çünki bazen sessizlik de her şeyi anlattı, sen ve ben için. Basitçe, basit yaşamayı öğrendi insan. Sevgiyi arkadaşlığı, birlikteliği ve fedakarlığı. Bunlar kelimesizlikten doğmadılar, fakat unutturdular yalnızlığı.... Evet, bunu dilerdim..
2023 e en sevdiklerimle girmenin mutluluğu… Umarım bu yılda sağlık aşk mutluluk ve şans yanımızda olur 🍀 🥳♥️ 🎄 💚🎅♥️🤩💚🍀♥️
“Summer with Monika” dir. Ingmar Bergman (1953) screening on a side of a barn in Iowa, USA.
Kitty catching snow flakes
(via)
“Seni tanımadan önce ağaçların çiçek açtığı ve yaprak döktüğü mevsimleri hep kaçırırdım derdi. Resim yapmayı sevdiğim halde denizin mavisini bilmezdim, yaprağın yeşilinin her mevsimde değiştiğine dikkat etmemiştim...”
243 posts