Greek Poem - Blog Posts
• 𝐼 𝓈𝑒𝑒𝓀 𝓉𝒽𝑒 𝓈𝓅𝓇𝒾𝓃𝑔 — 𝓉𝒽𝑒 𝓈𝑜𝓃𝑔 𝑔𝑜𝑒𝓈 𝓊𝓅 𝒶𝒷𝑜𝓋𝑒
𝐹𝑜𝓇 𝑔𝑜𝒹𝓈 𝓌𝒽𝑜 𝓁𝒾𝓈𝓉𝑒𝓃 𝓉𝑜 𝓉𝒽𝑒 𝓂𝑒𝓁𝑜𝒹𝓎 𝑜𝒻 𝓌𝒾𝓃𝒹𝓈 𝓉𝒽𝒶𝓉 𝒷𝓁𝑜𝓌 𝒷𝑜𝓉𝒽 𝒽𝒶𝓇𝓈𝒽 𝒶𝓃𝒹 𝓈𝑜𝒻𝓉.
𝐼 𝓈𝑒𝑒𝓀 𝓉𝒽𝑒 𝓈𝓅𝓇𝒾𝓃𝑔 — 𝓌𝒽𝑒𝓇𝑒 𝓁𝑒𝒶𝓋𝑒𝓈 𝑔𝓇𝑜𝓌 𝓉𝒶𝓁𝓁 𝒶𝓃𝒹 𝓈𝓉𝓇𝑜𝓃𝑔
𝓌𝒽𝑒𝓇𝑒 𝒷𝒾𝓇𝒹𝓈 𝒸𝒶𝓇𝑒𝓈𝓈 𝓉𝒽𝑒 𝒶𝒾𝓇 𝓌𝒾𝓉𝒽 𝓂𝑒𝓁𝑜𝒹𝒾𝑒𝓈 𝑜𝒻 𝓅𝒶𝓈𝓈𝒾𝓃𝑔 𝓈𝓉𝑜𝓇𝓂𝓈.
𝐼 𝓈𝑒𝑒𝓀 𝓉𝒽𝑒 𝓈𝓅𝓇𝒾𝓃𝑔 — 𝓌𝒽𝑒𝓃 𝓈𝓊𝓃 𝑔𝑜𝑒𝓈 𝓊𝓅 𝒶𝒷𝑜𝓋𝑒
𝓌𝒽𝑒𝓇𝑒 𝒶𝒾𝓇 𝒾𝓈 𝒸𝑜𝓁𝒹 𝒶𝓃𝒹 𝒽𝑜𝓉, 𝒶𝓃𝒹 𝓂𝑜𝓇𝓃𝒾𝓃𝑔𝓈 𝓃𝒾𝒷 𝒶𝓉 𝓈𝓀𝒾𝓃 𝒶𝓃𝒹 𝒷𝑜𝓃𝑒𝓈
𝐼 𝓈𝑒𝑒𝓀 𝓉𝒽𝑒 𝓈𝓅𝓇𝒾𝓃𝑔 - 𝓌𝒽𝑒𝓇𝑒 𝓁𝒾𝒻𝑒’𝓈 𝓇𝑒𝓉𝓊𝓇𝓃𝑒𝒹
𝓉𝑜 𝒶𝓁𝓁 𝓉𝒽𝑒 𝓁𝒾𝓋𝒾𝓃𝑔 𝓉𝒽𝒾𝓃𝑔𝓈 𝒶𝓃𝒹 𝓉𝒽𝒾𝓃𝑔𝓈 𝓉𝒽𝒶𝓉 𝒹𝓇𝑒𝒶𝓂 𝒾𝓃 𝓎𝑒𝓉 𝒸𝑜𝓁𝒹 𝓈𝑜𝒾𝓁𝓈.
𝓉𝒽𝑒 𝓂𝑜𝓇𝓃𝒾𝓃𝑔’𝓈 𝒸𝑜𝓁𝒹 — 𝓉𝒽𝑒 𝓈𝓊𝓃 𝒾𝓈 𝑜𝓃𝓁𝓎 𝓇𝒾𝓈𝒾𝓃𝑔, 𝓉𝒽𝑒 𝓌𝒾𝓃𝒹 𝒷𝓁𝑜𝓌𝓈 𝒹𝑜𝓌𝓃 𝓉𝒽𝑒 𝒹𝓇𝑜𝓅𝓈 𝑜𝒻 𝓇𝒶𝒾𝓃 𝓉𝑜 𝒻𝑒𝑒𝒹 𝓉𝒽𝑒 𝒹𝓇𝒾𝑒𝓈𝓉 𝓈𝑜𝒾𝓁𝓈.
𝓉𝒽𝑒 𝓂𝑜𝓇𝓃𝒾𝓃𝑔’𝓈 𝒽𝑜𝓉 - 𝓉𝒽𝑒 𝓈𝓅𝓇𝒾𝓃𝑔 𝒾𝓈 𝓈𝓁𝑜𝓌𝓁𝓎 𝒸𝑜𝓂𝒾𝓃𝑔. 𝒾𝒻 𝓃𝑜𝓉 𝓉𝑜 𝓁𝒾𝒻𝑒 𝓉𝒽𝑒𝓃 𝓉𝑜 𝓉𝒽𝑒 𝒽𝑒𝒶𝓇𝓉 𝑜𝒻 𝓎𝑜𝓊𝓇𝓈.
𝓉𝒽𝑒 𝓁𝒾𝒻𝑒’𝓈 𝒶 𝒷𝑜𝑜𝓀, — 𝑜𝒻 𝒹𝑒𝒶𝓉𝒽 𝒶𝓃𝒹 𝒹𝓇𝑒𝒶𝒹, 𝑜𝒻 𝓉𝒽𝑒 𝓇𝑒𝓉𝓊𝓇𝓃 𝑜𝒻 𝓁𝑜𝓋𝑒𝓇𝓈
𝓉𝒽𝑒 𝓁𝒾𝒻𝑒’𝓈 𝒶 𝓁𝒾𝒷𝓇𝒶𝓇𝓎 - 𝑜𝒻 𝓈𝑜𝓊𝓁𝓈 𝓉𝒽𝒶𝓉 𝓁𝑜𝓈𝓉 𝓉𝒽𝑒 𝒹𝒶𝓃𝒸𝑒 𝑜𝒻 𝒹𝑒𝒶𝓉𝒽, 𝓌𝒽𝑜 𝓇𝑜𝓉
𝓉𝒽𝑒 𝓁𝒾𝒻𝑒’𝓈 𝒶 𝓈𝓅𝓇𝒾𝓃𝑔 - 𝑜𝒻 𝒸𝑜𝓃𝓈𝓉𝒶𝓃𝓉 𝓌𝒾𝓃𝓉𝑒𝓇 𝓈𝓁𝑒𝑒𝓅 𝒶𝓃𝒹 𝓇𝒾𝓈𝒾𝓃𝑔,
𝑜𝒻 𝓇𝑒𝒶𝓁𝒾𝓈𝒾𝓃𝑔 𝓉𝒽𝒶𝓉 𝓉𝒽𝑒 𝓌𝒽𝒾𝓉𝑒𝓈𝓉 𝒷𝓁𝒶𝓃𝓀𝑒𝓉𝓈 𝒹𝒾𝓈𝒶𝓅𝓅𝑒𝒶𝓇 𝒻𝓇𝑜𝓂 𝓈𝑜𝓂𝑒𝓉𝒽𝒾𝓃𝑔 𝓌𝒶𝓇𝓂.
𝒲𝑒 𝓂𝑜𝓊𝓇𝓃 𝓉𝒽𝑒 𝓁𝑜𝑜𝓈𝑒 𝑜𝒻 𝓁𝒾𝓋𝑒𝓈, 𝑜𝒻 𝓅𝒶𝓈𝓉, 𝑜𝒻 𝒸𝑜𝓃𝓈𝓉𝒶𝓃𝓉 “𝓈𝑜𝓂𝑒𝓉𝒽𝒾𝓃𝑔”
𝒲𝑒 𝒸𝓇𝓎 𝒻𝑜𝓇 𝓉𝒽𝒾𝓃𝑔𝓈 𝓉𝒽𝒶𝓉 𝒽𝒶𝓋𝑒 𝒷𝑒𝑒𝓃 𝓁𝑜𝓈𝓉 𝒻𝑜𝓇 𝓁𝑜𝓃𝑔
𝒲𝑒 𝓂𝑜𝓊𝓇𝓃 𝓉𝒽𝑒 𝓉𝒽𝒾𝓃𝑔𝓈 𝓉𝒽𝒶𝓉 𝓌𝑒𝓇𝑒𝓃’𝓉 𝓉𝓇𝓊𝓁𝓎 𝑜𝓊𝓇𝓈 𝒻𝑜𝓇 𝓁𝑜𝓋𝒾𝓃𝑔
𝒲𝑒 𝒸𝓇𝓎 𝒻𝑜𝓇 𝓉𝒽𝒾𝓃𝑔𝓈 𝓌𝑒 𝒸𝑜𝓊𝓁𝒹 𝒽𝒶𝓋𝑒 𝒹𝑜𝓃𝑒, 𝒻𝑜𝓇 𝓌𝒶𝓇𝓈 𝓌𝑒 𝓁𝑜𝓈𝓉
𝐼 𝓂𝑜𝓊𝓇𝓃 𝓉𝒽𝑒 𝓈𝓅𝓇𝒾𝓃𝑔. 𝒯𝒽𝑒 𝓁𝑜𝑜𝓈𝑒 𝑜𝒻 𝓈𝑜𝓂𝑒𝓉𝒽𝒾𝓃𝑔 𝓂𝒾𝓃𝑒. 𝒪𝒻 𝓁𝑜𝓋𝑒. 𝒪𝒻 𝒻𝓁𝑜𝓌𝑒𝓇𝓈.
𝐼 𝓂𝑜𝓊𝓇𝓃 𝓉𝒽𝑒 𝓃𝒾𝑔𝒽𝓉. 𝒯𝒽𝑒 𝓁𝑜𝑜𝓈𝑒 𝑜𝒻 𝓈𝓉𝒶𝓇𝓈 𝒶𝓃𝒹 𝓈𝒾𝓁𝑒𝓃𝒸𝑒 𝒾𝓈 𝒻𝑜𝓇 𝓂𝑜𝓈𝓉.
𝐼 𝒸𝓇𝓎 𝒻𝑜𝓇 𝓎𝑜𝓊 - 𝓂𝓎 𝒹𝑒𝒶𝓇, 𝑜𝒽 𝒹𝑒𝒶𝓇 𝒷𝑒𝓁𝑜𝓋𝑒𝒹.
𝒴𝑜𝓊 𝓇𝓊𝓁𝑒 𝒾𝓃 𝓊𝓃𝒹𝑒𝓇𝓌𝑜𝓇𝓁𝒹, 𝐼 - 𝓇𝓊𝓁𝑒 𝓉𝒽𝑒 𝓌𝑜𝓇𝓁𝒹. •
Written by Persephone.
Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί,
Απαράλλαχτο, εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα.
Με κρεβάτι μεγάλο και πόρτα μικρή.
Έχω ρίξει μες στ’ άπατα μιαν ηχώ,
Να κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ,
Να σε βλέπω μισή να περνάς στο νερό,
Και μισή να σε κλαίω μες στον Παράδεισο.
- Ελύτης, 《Μονόγραμμα》
«Μίλα.
Ἔχουμε τόση θάλασσα μπροστά μας.
Ἐκεῖ ποὺ τελειώνουμε ἐμεῖς
ἀρχίζει ἡ θάλασσα.»
- Κική Δημουλά
...Κάθομαι και αγναντεύω,
θέα εξαιρετική,
το Λιμάνι, η Καβάλα
και η θάλασσα ταψί...💫
- Νίκος Μανδαλίδης
Δεν υπάρχει τίποτα πιο καλλιτεχνικό από το να αγαπάς κάποιον.
- Βαν Γκογκ
Σ’ έχουν ακούσει τα κύματα πως χαϊδεύεις,
πως φιλάς, πως λες ψιθυριστά το «τι» και το «ε.»
Πάντα εμείς το φως κι η σκιά.
- Οδ. Ελύτης, 《Το μονόγραμμα》
«Ο χρόνος είναι για μένα οι στιγμές.
Δεν υπάρχει χρόνος.
Η ευτυχία είναι θέμα στιγμών, όχι διαρκείας»💫
- Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ.
Και η Ποίηση πάντοτε είναι μία, όπως ένας είναι ο ουρανός.
Το ζήτημα είναι από που βλέπει κανείς τον ουρανό.
- Οδυσσέας Ελύτης – «Μικρός Ναυτίλος»
Καπνίζω χωρίς να σταματήσω απ’ το πρωί
αν σταματήσω τα τριαντάφυλλα θα μ’ αγκαλιάσουν
μ’ αγκάθια και με ξεφυλλισμένα πέταλα θα με πνίξουν
φυτρώνουν στραβά όλα με το ίδιο τριανταφυλλί
κοιτάζουν· περιμένουν να ιδούν κάποιον· δεν περνά κανείς·
- Γιώργος Σεφέρης
"Είσαι παράξενη κοπέλα", είπες... "Όλοι ξυπνάνε το πρωί για να ξεκινήσουν την μέρα τους. Κι εσύ περιμένεις το ξημέρωμα για να κλείσεις το βράδυ σου", είπες...,-
Κι έτσι αντί να σε αφήσω να κοιμηθείς, σε πήρα ξημερώματα από το χέρι, σου φόρεσα κάτι πρόχειρα ρούχα και σε πήγα στη θάλασσα...
- Ρενέ